Gabinet psychoterapii

Psychoterapia jest metodą leczenia rozmaitych zaburzeń i problemów natury psychicznej, która toczy się w oparciu o relację terapeutyczną. 

Prowadzona w czasie sesji terapeutycznych rozmowa ma na celu pomóc pacjentowi w uzyskaniu wglądu odnośnie przyczyn jego zaburzeń i trudności.  Służy też poznaniu  mechanizmów obronnych zakłócających zdrowe funkcjonowanie i prawidłowe postrzeganie świata zewnętrznego, jak i własnej osoby.

Podejście psychodynamiczne szczególnie zwraca uwagę na relację terapeutyczną, ponieważ to właśnie  w niej odwzorowują się powtarzane przez pacjenta wzorce relacji z innymi ludźmi.

Jednym z najważniejszych założeń terapii jest to, że życiem człowieka sterują  nieuświadomione mechanizmy działania, wewnętrzne konflikty, pragnienia, sposoby interpretowania rzeczywistości oraz wzorce relacji interpersonalnych do których sami nie mamy dostępu. Zadaniem terapeuty jest więc pomóc pacjentowi zrozumieć te nieświadome mechanizmy, aby możliwa była ich modyfikacja i zmniejszenie ich wpływu na świadome funkcjonowanie.

Nieodłączną i ważną cechą psychoterapii jest stałość i regularność.

W praktyce oznacza to, że sesje odbywają się o ustalonym czasie, w ustalonym miejscu i  zawsze z tym samym psychoterapeutą. 

Celem psychoterapii jest osiągnięcie lepszej integracji osobowości, poszerzenie swojej świadomości oraz zmiana w zakresie objawów pacjenta.

Co więcej, psychoterapia przyczynia się do poprawy jakości życia, rozwoju i polepszenia zdolności do nawiązywania relacji z innymi. Poza tym, znacząco  wpływa na radzenie sobie ze stresem oraz wzrost poczucia własnej wartości.

Proces terapii poprzedza kilka spotkań konsultacyjnych (3-4).

Terapeuta przeprowadza wywiad diagnostyczny w celu poznania historii życia, niepokojących objawów oraz przeżywanych trudności. Oprócz tego bada również motywację do pracy terapeutycznej. Jeżeli pacjent zostanie zakwalifikowany do psychoterapii indywidualnej, etap konsultacji kończy zawarcie kontraktu. Kontrakt czyli ustalenie celów i formalnych reguł dotyczących sesji terapeutycznych. Ogólnie rzecz biorąc, na tym etapie pacjent może podjąć decyzje o dalszej pracy. Co najważniejsze, ma również możliwość wstępnego rozpoznania swoich dolegliwości. 

Właściwe sesje terapeutyczne trwają 50 minut i odbywają się regularnie w cyklu ustalonym uprzednio z terapeutą.

Podczas spotkań pacjent wnosi ważne dla siebie tematy, dzieli się swoimi myślami, skojarzeniami i odczuciami.

Przy tym terapeuta nie udziela porad. W rzeczywistości jego zadaniem jest dostarczenie pacjentowi nowego rozumienia jego rzeczywistości wewnętrznej i zewnętrznej oraz umożliwienie mu przeżycia doświadczenia interpersonalnego w relacji terapeutycznej. To stanowi podstawę do wprowadzania pożądanych zmian.

Psychoterapia kończy się po osiągnięciu zadawalającego poziomu funkcjonowania i rozumienia siebie przez pacjenta. Przejawia się to nie tylko w kwestii ustąpienia objawów, ale także zmian w istotnych obszarach życia, również poprawieniu jakości relacji z innymi i zyskaniu większej pewności siebie.

W ostatnich latach opublikowano bardzo dużo wiarygodnych wyników badań klinicznych potwierdzających, że terapia psychodynamiczna ma wysoką skuteczność w leczeniu zaburzeń nerwicowych, różnej postaci depresji, zaburzeń lękowych i różnego rodzaju trudności emocjonalnych, ale także trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu satysfakcjonujących relacji interpersonalnych. Ponadto jej wysoka skuteczność została również wykazana w leczeniu zaburzeń osobowości oraz towarzyszącym temu zespołom objawów. Co więcej, z badań wynika, że w wyniku psychoterapii psychodynamicznej nie tylko następuje redukcja objawów ale również znacząca poprawa w funkcjonowaniu psychicznym i społecznym.

Jednakże na skuteczność terapii duży wpływ ma odpowiednia motywacja pacjenta, systematyczność w uczęszczaniu na terapię, gotowość do przyjęcia zmian i zaangażowanie w proces terapeutyczny.

Na zakończenie, warto wspomnieć, że wśród przeciwwskazań do takiego leczenia wymienia się dwa czynniki. Jest to obecność aktywnego epizodu psychotycznego i czynne uzależnienie.